Richard Milhous Nixon (Yorba Linda (Californië), 9 januari 1913 – New York City (New York), 22 april 1994) was een Amerikaans politicus van de Republikeinse Partij. Hij was de 37e president van de Verenigde Staten van 1969 tot 1974.
Daarvoor diende Nixon als Afgevaardigde voor Californië (12e District) van 1947 tot 1950 toen hij werd gekozen als senator voor Californië. In 1952 werd hij door Dwight D. Eisenhower gekozen als zijn Running mate voor de presidentsverkiezingen van 1952 die zij ook wonnen. Nixon nam afscheid van de Senaat om de 36e vicepresident van de Verenigde Staten te worden. Na twee termijnen als Eisenhowers vicepresident, stelde Nixon zich kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1960. Hij won de nominatie voor de Republikeinse Partij maar verloor de verkiezingen van toenmalig senator voor Massachusetts John F. Kennedy. Na een mislukte poging om gouverneur van Californië te worden trok Nixon zich terug en werd weer advocaat.
Nixon maakte succesvol zijn comeback door de Republikeinse nominatie te winnen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1968. Samen met Running mate Spiro Agnew versloeg hij toenmalig vicepresident Hubert Humphrey.
Nixon heropende de vredesonderhandelingen met Noord-Vietnam, die uiterst stroef verliepen. Zijn minister van Buitenlandse Zaken, Henry Kissinger, heeft hierin een belangrijke rol gespeeld. Gelijktijdig met de vredesonderhandelingen werden de banden met China en de Sovjet-Unie aangehaald. Deze politiek wordt ook wel driehoeksdiplomatie genoemd. In 1973 leidde dit mede tot de Parijse Akkoorden, hetgeen de VS de mogelijkheid gaf haar inmenging in de Vietnamoorlog te stoppen.
Nixon trad af toen zijn positie door het Watergateschandaal onhoudbaar was geworden. Hij werd opgevolgd door zijn tweede vicepresident Gerald Ford. Nixon was tevens op kleine schaal actief als componist.
Bron: wikipedia.org